Voorzitter,
Sinds heel wat jaren wordt naarstig gezocht naar een antwoord op de vraag waarom rijke landen rijk zijn. Want de landen die op papier rijk zouden moeten zijn, bijvoorbeeld omdat ze veel natuurlijke hulpbronnen hebben, zijn juist arm en onderontwikkeld terwijl landen die geen natuurlijke hulpbronnen hebben, rijk en ontwikkeld zijn.
Of neem de landen waar politieke, economische en burgerlijke rechten goed zijn geborgd en landen die onderaan allerlei lijstjes bungelen. Dan zien we dat in de eerste groep respect wordt gekoesterd voor het individu en voor zijn persoonlijke domein terwijl dat in de tweede groep ontbreekt. Hetzelfde geldt voor de ontwikkelde landen die geen natuurlijke hulpbronnen hebben. Ook daar is het idee dat wanneer de leden van de samenleving in vrijheid kunnen leven, de gehele samenleving automatisch in vrijheid leeft. Een idee dat overigens behalve bij liberalen ook door bijvoorbeeld sociaal-democraten wordt onderschreven. Zoals Karl Popper, die volgens mij, mevrouw de voorzitter, invloed heeft uitgeoefend op uw politiek ideeën.
Een open samenleving kan niet zonder individuele vrijheid. En dus raakt het respect voor de persoonlijke levenssfeer aan de belangrijkste basisbeginselen waarop onze rechtstaat stoelt zoals vrijheid van meningsuiting, lichamelijke integriteit en bescherming van fysiek en intellectueel eigendom. Want mijn mening formuleer ik zoals ik wil, mijn lichaam is van mij en de overheid mag daar niet zomaar aan komen, mijn huis is van mij en mijn ideeën zijn van mij. Daarom leggen we intellectueel eigendom bijvoorbeeld goed vast in patenten, hetgeen ten goede komt aan onze aller welvaart en innovatieprikkels.
Kortom het eigendomsrecht is een wezenlijk onderdeel is van de individuele vrijheid die wij koesteren in onze liberale rechtstaat. En laat nou nota bene in Amsterdam, in mijn ogen de meest liberale stad van de wereld, eigendom altijd in een donker, zo niet verdacht hoekje, hebben gestaan. Tot op de dag van vandaag. Of het nou het bouwen van koopwoningen is, erfpacht, de handhaving bij kraken.
Laat ik het concreter zeggen. Het bouwen van koopwoningen was lang uit den boze in onze stad. Waarom een koopwoning waarbij jezelf mag profiteren van een eventuele waardestijging en zo? Je wilt toch wonen? Nou dan zijn huurwoningen ook goed. En dat anderen, lees bijvoorbeeld woningbouwcorporaties, hierdoor rijk worden is niet erg. Hun bezit is collectief bezit, en dus van ons allemaal. Maar of dit leidt tot een evenwichtige woningmarkt in een stad die volgens progressieve politici er voor iedereen moet zijn, doet er niet toe. Daarom is het onbegrijpelijk en onverantwoord dat het nieuwe college geen enkele koopwoning meer in aanbouw neemt maar wel 60% sociale huurwoningen bouwt terwijl anno 2018 een situatie dreigt waarin mijn generatie de eerste generatie zal zijn die kansloos wordt gemaakt op de woningmarkt.
En als je wel bij de ‘happy few’ hoort die nog wel aan een koopwoning kan komen, dan is de grond niet van jou maar van de overheid, of romantischer gezegd van de Amsterdammers. En je mag het van hen huren. Ook hier weer, bij erfpacht dus, bedienen progressieve partijen zich van gelegenheidsargumenten om te knagen aan eigendom. Niet de toevallige eigenaar maar de hele gemeenschap moet profiteren van de waardestijging die de gemeente dan ook graag afroomt. En dat het erfpachtsysteem niet voor de hele gemeenschap geldt, aangezien de herenhuizen en villa’s op het grachtengordel nog altijd gevrijwaard zijn van erfpacht en dus niet bijdragen aan de gemeenschap, doet er verder niet toe. Uitmelken die koe die woningeigenaren heet en houd het recht op koop van je eigen grond maar tegen, ook al hoort dat gewoon bij beschaafde steden. In Amsterdam houdt links dan ook trots vast aan het erfpachtstelsel uit 1896. Hoe conservatief kan de progressieve politiek zijn.
Of neem kraken. Alles wordt uit de kast gehaald om illegale acties met de mantel der liefde te bedekken terwijl kraken een flagrante schending is van het eigendomsrecht en wettelijk verboden. En nota bene de wethouder Wonen twitterde er onlangs nog zo schattig over want de krakers hebben een net briefje opgehangen. Dus ach ja wat is er aan de hand? Daar wals je over het rechtszekerheidsgevoel van burgers die ons hebben gekozen om wetten te maken en ze vervolgens te handhaven, ook al staan ze ons niet allemaal aan. Onze rechtsstaat is één en ondeelbaar. Het shoppen daarin creëert willekeur en maakt ons weinig beter dan landen die we elders in Europa wegzetten als gevaarlijk omdat wetten die ze niet aanstaan, veranderen.
Voorzitter,
Ik ben erg gedreven om vanuit deze eervolle nevenfunctie waar ook grote verantwoordelijkheid bij komt kijken, het op te nemen voor hen die niets anders vragen dan een betrouwbare overheid die hun eigendommen beschermt in plaats van aantast met haar vastgeroeste idealen en badinerende houding. Ook wil ik opkomen voor de talloze Amsterdammers die van de politiek daadkracht verlangen als het gaat om hun belangrijkste zorg vandaag de dag, namelijk de woningmarkt. Want in mooie verhalen kunnen zij niet wonen. Om maar te zwijgen over de beroemde woorden van die ene sociaal-democratische wethouder.
En als het gaat om het voorliggende bestemmingsplan, heeft mijn fractie geen verdere opmerkingen op de voorliggende raadsvoordracht. Wij spreken wel de hoop uit dat moties en amendementen die zo dadelijk ingediend zullen worden, niet zullen pogen om reeds genomen democratische raadsbesluiten terug te draaien. Want als we dat doen, voorzitter, de ene democratische meerderheid boven de andere stellen, zijn we helemaal verder van huis met name als democratie ons allen zo nauw aan het hart gaat.
Ik dank u wel.
--------------------------------
Alleen gesproken woord telt